CMV
آزمایش CMV
رنج نرمال آزمایش CMV
ویروس از بیمار به دست نیاید.
کاربرد آزمایش CMV
این آزمایش برای تشخیص CMV در بیماران مشکوک استفاده می شود.
شرح آزمایش CMV
CMV متعلق به خانواده ایی از ویروس ها شامل ویروس های هرپس سیمپلکس ، اپستین – بار و واریسلا – زوستر می باشد. عفونت CMV بیماری گسترده ایی است. این عفونت اغلب در جنین ، در اوان کودکی و نوجوانی پدید می آید. احتمال خطر ابتلا در بعضی جمعیت ها بیشتر است. مردان همجنس باز ، بیماران پیوندی و مبتلایان به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) به ویژه حساس می باشند. عفونت از طریق تماس با ترشحات بدن یا ادرار سرایت می کند. انتقال خون معمولا موجب شیوع CMV می شود. 35% بیمارانی که چندین بار سابقه ی انتقال خون داشته اند با CMV آلوده شده اند. بسیاری از بیماران دچار بیماری حاد ، نشانه های اندکی دارند ( مشابه مونونوکلئوز ) یا فاقد نشانه می باشند. برخی دیگر دارای نشانه هایی شبیه به منونوکلئوز مانند تب ، خستگی شدید و بی اشتهایی می باشند. به دنبال آلودگی بیمار ، دوره کمون بیماری که بدون نشانه بالینی است ، در حدود 60 روز به طول می انجامد و بعد از آن نشانه های حاد ظاهر می شوند. سپس به دنبال آن یک مرحله نهفته است. ویروس ممکن است در هر زمان مجددا فعال گردد.
CMV شایع ترین عفونت مادرزادی است. مادران باردار ممکن است در دوران بارداری به آن مبتلا گردند ، یا عفونت قبلی CMV در آنان مجددا فعال گردد. در حدود 10% نوزادان آلوده دچار آسیب دایمی می شوند که معمولا به صورت عقب افتادگی ذهنی یا اختلالات شنوایی ظاهر می شود. عفونت جنین ممکن است باعث میکروسفالی ، هیدروسفالی ، فلج مغزی و عقب افتادگی ذهنی یا مرگ شود.
اصطلاح "تورچ" ( توکسوپلاسموز ، غیره ، روبلا ، CMV و هرپس ) به عفونت هایی اطلاق می شود که پیامد وخیمی بر جنین دارند. تاثیر این بیماری ها بر جنین ممکن است مستقیم یا غیر مستقیم باشد ( مانند تسریع سقط یا زایمان زودرس ). در این آزمون ها مقصود از کلمه "غیره" سایر عفونت ها ( مانند سیفیلیس ) می باشد.
قطعی ترین روش تشخیص کشت ویروس است. اما با انجام کشت نمی توان عفونت حاد را از مزمن یا غیر اولیه ی آن افتراق داد. این آنتی بادی ها اطلاعات بیشتری در مورد فعالیت عفونت ارائه می دهند. آنتی بادی CMV – IgG سال ها پس از عفونت باقی می ماند. اما وجود آنتی بادی های IgM نشانه ی عفونت اخیر است. با روش های ایمن شناسی ، 3 نوع آنتی ژن CMV شناسایی شده است. این ها عبارتند از : آنتی ژن های اولیه ، حد واسط – اولیه و نهایی که نشانه آغاز عفونت می باشند. افزایش چهار برابری در تیتر CMV در جفت سرمی که به فاصله ی 14_10 روز از یکدیگر گرفته شده باشند ، معمولا شاخصی برای تمامی عفونت های اولیه می باشد. PCR روشی حساس و اختصاصی برای تشخیص اسید نوکلئیک CMV است.
به تازگی سنجش IgG آویدیته ی اختصاصی CMV برای تشخیص عفونت های CMV اولیه از غیر اولیه استفاده می شود. در این آزمون قدرت اتصال IgG به آنتی ژن CMV اندازه گیری می شود. با گذشت مدتی از عفونت اولیه ، آویدیته ی IgG افزایش می یابد. بدین ترتیب IgG که در چند ماه اول پس از عفونت اولیه ی CMV تولید شده "آویدیته ی کمی" دارد و IgG که پس از 8-6 ماه از عفونت CMV ساخته می شود ، آویدیته ی بالایی داشته و نشانگر عفونت CMV مزمن و غیر اولیه است.
حتما بخوانید : ایدز
روش کار و مراقبت از بیمار
ناشتایی : ندارد
لوله ی معمول خون : قرمز یا طلایی
بهترین نمونه ها برای کشت عبارتند از : ادرار ، خلط یا سواب دهان. نمونه ها حتما باید تازه باشند
نمونه ها را در آزمایشگاه ویروس شناسی کشت می دهند که 7-3 روز به طول می انجامد.
نمونه ی مادران مشکوک به عفونت حاد را تا حد امکان زود بگیرید.
نمونه نقاهت را 4-2 هفته بعد بگیرید.
نتایج آزمایش و اهمیت بالینی
عفونت CMV
✅ با ما در مسیر سلامتی گام بردارید ✅